Browsing by Author "BIYIKLI, Latife (Tez Danışmanı)"

Now showing 1 - 2 of 2
  • No Thumbnail Available
    Item
    Almanya'da yaşayan Türk ve Alman annelerin 3-6 yaş gurubu bedensel ve zihinsel engelli çocuklarına yönelik eğitim davranışları
    (Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı) BIYIKLI, Latife (Tez Danışmanı); ÖZAYDIN EMCİ, Latife (Yazar)
    Bu araştırmanın amacı, Almanya'da yaşayan Türk ve Alman annelerin 3-6 yaş arası kaynaştırma anaokullarına devam eden, bedensel ve zihinsel engelli çocuklarına yönelik eğitim davranışlarının betimlenmesidir. Araştırma grubunu; Kuzey Ren Vestfalye eyaleti Köln ili sınırları içinde ikamet edip, çocukları bedensel veya zihinsel engelli olup kaynaştırma anaokullarına devam eden ve araştır maya gönüllü katılan Türk ve Alman anneler oluşturmuştur. Annelerin eğitim davranışları, Hamel Soru Listesi (Baumgârtel, 1979) destek, baskı ve aşırı ilgi alt boyutunda incelenmiştir. Hesaplanan puanlar, annelerin farklı kültürden oluş ve çocuklarının engel türüne göre karşılaştırılmış t ir. Türk ve Alman annelerin eğitim davranışları kendi içlerinde, davranışları etkilediği düşünülen; engelli çocuğun cinsiyeti, doğum sırası, annelerin yaşları, eğitim düzeyleri ve Türk anneler için Almanya'da bulunma sürelerine göre karşılaştırılmışlardır. Karşılaştırmaların anlamlı olup olmadığı "t" test ve "H" test ile analiz edilmiştir. Araştırmanın bulguları şöyle özetlenebilir: Annelerin farklı kültürden oluşlarına göre, eğitim davranışlarının karşılaştırılmasında Alman annelerin, Türk annelere oranla bedensel engelli çocuklarına daha destekleyici davrandıkları saptanmıştır. Çocukların engel türüne göre, annelerin eğitim davranışlarının karşılaştırılmasında Türk annelerin bedensel engelli çocuklarına, zihinsel engelli olanlara oranla daha baskıcı davrandıkları bulunmuştur. Alman annelerin eğitim davranışlarında ise bedensel engelli çocukları daha fazla destekledikleri saptanmıştır. Engelli çocuğun cinsiyetine göre Türk ve Alman annelerin eğitim davranışları kendi içlerinde değerlendirildiğinde Türk annelerin kız çocuklarına, erkeklere oranla daha baskıcı davranırken, Alman annelerin ise erkek çocuklarına kızlara oranla daha destekleyici davrandıkları görülmüştür. Engelli çocuğun doğum sırasına göre ise Türk annelerin ilk ve son çocuklarına ortanca çocuklarına oranla daha destekleyici davrandıkları görülürken, Alman annelerde son çocuğa doğru baskıcı davranışların azaldığı saptanmıştır. Annelerin yaşlarına göre, annelerin eğitim davranışları incelendiğinde, yaşların Türk annenin eğitim davranışları için anlamlı bir etken olmadığı saptanmıştır. Alman annelerde ise daha genç annelerin, daha yaşlı annelere oranla çocuklarını daha az destekledikleri bulunmuştur. Annelerin eğitim düzeylerine göre eğitim davranışları incelendiğinde Türk annelerinin alt sosyo-kültürel düzeyde oldukları görülmüştür. Böylece Almanya'ya göç etmiş engelli çocuğu olan Türk ailesinde geleneksel rol ayrımının hâlâ yaygın olduğu, kadının statüsünün erkeğe oranla daha düşük olduğu söylenebilir. Göçmen Türk ailesinde değişen sosyo-kültürel ve ekonomik gelişmelerle birlikte ailelerin değişen sosyal yapılarına rağmen bu bulgu, araştırma grubundaki Türk annelerin daha çok geleneksel kültür etkisinde kalmış olmaları ve bunu hâlâ korumaya çalışmaları ile açıklanabilir. Araştırma grubundaki Alman annelerin %86' sının mesleki eğitim aldıkları, %60'ının bir iş yerinde çalıştıkları ve ekonomik bağımsızlıklarını kazandıkları görülmüştür. Böylece eğitim davranışlarının olumlu yönde etkileneceği düşünülmesine rağmen grubun geniş bir dilimi bu boyutta olmaları nedeni ile karşılaştırılmaya gidilmemiştir. Türk annelerin Almanya'da bulunma sürelerine göre, eğitim davranışları incelendiğinde, bu ülkede yaşanılan sürenin Türk annelerin eğitim davranışları için anlamlı bir etken olmadığı saptanmıştır.Abstract The aim of this study is to define the educational behaviors towards Turkish and German mothers whose physically and mentally retarded children that are attending to the integration program of the preparatory school for 3-6 year group. The experimental group was constructed by the volunteer 14 Turkish and 14 German families who were staying North Ren Vestfalye State Köln City. The educational attitudes of mothers were examined by using "Hamel question List" (Baumgârtel, 1979). At the base level dimension including over concern, support and force. The behaviors of mothers have been compared with respect to the different cultural origin and the type of retardation. Besides educational attitudes have been examined according to the " Information form" within the frame of retarded children' s sex, birth order, mothers age and their educational level, duration for their life in Germany. The evaluation of results were analyzed by "t" and "H" tests. According to the cultural origin of mothers, it has also been shown that depending on type of retardation, Turkish mothers show much more suppressive attitudes towards their children, while the German mothers support their children properly. However, there has been no significant difference between two groups to psychologically retarded children. According to the sex of children, there is no difference in the attitudes of German mothers to their children. However, it has been observed that the Turkish mothers behave more suppresively to their daughters than sons. Depending on the order of birth the Turkish mothers behave more supportive to their first and the last children than the middle child. Comparatively, German mothers show a declining tendency towards their children from their first child to the last. Depending on the age of mothers although there is no valuable difference in Turkish mothers for the children education, the older German mothers give much more support. Depending on the educational level Turkish and German mothers have not been studied among each group. However, both groves have shown a homogenous distribution at two separate points. It can also be concluded that Turkish mothers have a lower socio-cultural level. When the educational teaching behavior of the Turkish mothers have been investigated according to their duration for stay in Germany, it has been observed that there is no positive effect of their living period for teaching behavior of mothers.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Çocuk doktorları ile zihinsel yetersizliği olan çocuğa sahip anne babaların, zihinsel yetersizlikten etkilenmiş bireylere yönelik tutumların karşılaştırılması
    (Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı) BIYIKLI, Latife (Tez Danışmanı); DİNDAR, Nesrin (Yazar)
    Abstract The study was conducted for the purpose of investigating the possible differences between pediatricians', mothers' and fathers' (who had mentally handicapped child) attitudes toward mentally handicapped people. The sample group consisting of 103 mothers and 101 fathers who had mentally handicapped children aged under 21. These children attended two trainable and one educatible mentally handicap schools in Ankara in 1993-1994 academic year. The other group consisted of 86 pediatricians who worked at one government hospital and one university hospital in Ankara.. "Attitudes to People with Mental Handicaps Scale" developed by.Nursey et al (1988) was adapted to Turkish and used in this research. The findings were tested through t-tests, ANOVA and TUKEY statistical techniques. The findings of this study indicated that, there were; 1. No significant differences between mothers' and fathers' attitudes to people with mental handicaps. Mothers' and fathers' attitudes were compared according to (a) degree of their child's mental handicap, (b) their81 child's gender, (c) their child's age, (d) parents' ages, and (e) parents' educational background. There were no significant differences in parents' attitudes toward mentally handicapped individuals when compared on the basis of the above demographic variables. 2. Attitudes of pediatricians to people with mental handicaps were compared according to (a) pediatricians' gender, (b) pediatricians' title, (c) pediatricians' experience, and (d) number of mentally handicapped children they worked with in one year. There were no significant differences in pediatricians' attitudes toward mentally handicapped people when compared on the basis of (he above demographic variables. 3. (a) There was a significant difference between pediatricians', and mother's and fathers' attitudes toward mentally.handicapped people. Mothers' and fathers' attitudes were found more positive than pediatricians' on the total scale and "Effect on Family", "Place in Society", and "Quality of. Life" subscales. Pediatricans', mothers' and fathers' attitudes toward mentally handicapped individuals were compared according to their (b) gender and (c) degree of their child is handicap. There were no significant differences between pediatricians' and parents' attitudes on "Independence" subscale. Mothers' and fathers' attitudes were found more positive than that of doctors' on the total scale and the other three subscales.