Anayasada Din Özgürlüğü

dc.contributor.authorVURAL, Hasan Sayim
dc.contributor.departmentSiyasal Bilgiler Fakültesitr_TR
dc.date.accessioned2020-03-06T11:51:02Z
dc.date.available2020-03-06T11:51:02Z
dc.date.issued2014
dc.description.abstractBu yazı Türkiye'de din özgürlüğüne ilişkin anayasal güvenceyi incelemektedir. Anayasa, din özgürlüğüne ilişkin olarak, kimlerin hangi haklarını nelere karşı korumaktadır; bunlara mukabil kimlere hangi ödevleri yüklemektedir? Bu sorulara yanıt aramak amacıyla bu çalışmada, anayasal güvenceyi oluşturan normlar belirlenmekte, aralarındaki bağlantılar gösterilmekte ve bir bütün olarak teşkil ettikleri norm, Robert Alexy'nin ilke kavramına atıfla, Din Özgürlüğü İlkesi olarak tanıtılmaktadır. Ardından, bu ilkenin içerdiği öznel hakların kapsamı ve sınırları, forum internum ve forum externum ayrımına ek olarak, hakkın negatif ve pozitif boyutları ayrımı ışığında ele alınmaktadır. Bu kapsamda, hak öznelerinin zorlanmama, engellenmeme, kınanmama, suçlanmama ve ayrımcılık görmeme hakları ile yükümlü öznelerin saygı ve koruma ödevleri incelenmektedir. Türk anayasa hukukunda, öğretide ve içtihatta egemen olmuş yaklaşımlar ve onların sonuçları üzerinde durulmakta; Anayasa Mahkemesinin bireysel başvurulara bakmaya başlaması nedeniyle içtihadın belirli bir yönde değişeceği ileri sürülmektedir. ABSTRACT This paper deals with freedom of religion under the Turkish constitution. Who is entitled to which rights, to what extent, and who is under which duties corresponding to those rights? Guided by these questions, I will identify the constitutional norms related to the protection of freedom of religion and their interrelations, referring to the conception of a principle by Robert Alexy. I will examine the content and limits of subjective rights to freedom of religion, taking into account the negative and positive aspects of freedom, as well as the well-established duality - the fora internum and externum. In order to problematize the meaning of constitutional norms in this context, I will discuss the basic dichotomies that dominate the understanding of the courts and scholars alike. I argue that a few established patterns of jurisprudence will inevitably change in the future, due to the recent amendment on the Turkish Constitutional Court's mandate.tr_TR
dc.identifier.citationVural, H. (2014). Anayasada Din Özgürlüğü. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi 69 (2), 241-278. DOI: 10.1501/SBFder_0000002311tr_TR
dc.identifier.endpage278tr_TR
dc.identifier.issn/e-issn0378-2921/1309-1034
dc.identifier.issue2tr_TR
dc.identifier.startpage241tr_TR
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.1501/SBFder_0000002311tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12575/70242
dc.identifier.volume69tr_TR
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherAnkara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesitr_TR
dc.relation.isversionof10.1501/SBFder_0000002311tr_TR
dc.relation.journalAnkara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisitr_TR
dc.relation.publicationcategoryMakale - Uluslararası Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıtr_TR
dc.subjectDin özgürlüğü, anayasa, temel haklar, insan hakları, laik devlet, Freedom of religion, constitution, constitutional rights, human rights, secularismtr_TR
dc.titleAnayasada Din Özgürlüğütr_TR
dc.typeArticletr_TR

Files

Original bundle
Now showing 1 - 1 of 1
No Thumbnail Available
Name:
HSVural_AUSBFD_69_2_2014_20211.pdf
Size:
1.11 MB
Format:
Adobe Portable Document Format
Description:
FULL TEXT PDF
License bundle
Now showing 1 - 1 of 1
No Thumbnail Available
Name:
license.txt
Size:
1.62 KB
Format:
Item-specific license agreed upon to submission
Description: