Browsing by Author "Boztemur, Recep"

Now showing 1 - 8 of 8
  • No Thumbnail Available
    Item
    Atatürk Döneminde sosyal yardım faaliyetleri (1923-1938)
    (Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü, 2009) Baytal, Yaşar; Boztemur, Recep
    Bu çalışmanın amacı, 1923-1938 yılları arasında çoğunlukla resmi yardımlar biçiminde karşılaşılan sosyal yardımların, Cumhuriyet'in ilk yıllarında bir sosyal devlet anlayışını geliştirmede son derece büyük öneme sahip olduğunu ortaya çıkarmaktır.1923?1938 yılları arasında sosyal yardım örgütlenmesi üzerinde durularak devletin en büyük resmi sosyal yardım kurumu olan Sıhhiye ve Muavenet-i İçtimaiye Vekâletinin kuruluşu, yöntem ve çalışmaları ve sosyal yardım faaliyetleri konusuna detaylı bir şekilde yer verilmiştir. Ayrıca Osmanlı Devletinden Cumhuriyete miras kalan Hilâl-i Ahmer Cemiyeti'nin kuruluşu, yöntem ve çalışmaları ve sosyal yardımlarda üstlendiği rol araştırılmış, sosyal yardımlardaki rolü ve önemi ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Diğer önemli bir sosyal yardım kurumu olan Himaye-i Etfal Cemiyeti'nin kuruluşu, yöntem ve çalışmaları ve bu cemiyetin yaptığı sosyal yardım faaliyetleri konusunda detaylı bilgiler verilerek bu iki önemli kurumun genç Türkiye Cumhuriyeti'nin sosyal politikalarına katkısı irdelenmiştir. Atatürk döneminin önemli yardım kuruluşlarından gönüllü yardım kuruluşları olan Fukaraperver, Darüşşafaka gibi hayır kurumlarının amaç ve ilkeleri yanında sosyal yardım konusunda yaptıkları faaliyetleri, arşiv belgelerine dayandırarak tezimizin birinci bölümünde yer verilmiştir.Erken Cumhuriyet döneminde sosyal yardım bütçesi ve gelir kaynakları üzerinde durularak, bunların yeterli olup olmadığı tartışılmış, yapılan yasal düzenlemeler hakkında bilgi verilmiştir. 1929 Dünya Ekonomik Bunalımının Türkiye'deki sosyal yardım faaliyetlerine etkisi, 1923?1938 yılları arasında sosyal yardımlarda yerel yönetimlerin rolü ve vatandaşların hükümetten talep ve şikayetleri ve hükümetin vatandaşlara verdiği olumlu veya olumsuz cevaplar, bu tezde ayrıca incelenmiştir. Tezin son bölümünde, bahsedilen dönemde sosyal politikaların halka ne oranda yansıdığı üzerinde durulmuştur.Abstract The purpose of this study is to elicit the great significance of social aid between the years of 1923-1938 which was generally in the form of official aid, in terms of the development of the social state understanding in the early years of the Republic.The topics of the establishment, methods and works and social aid activities of the Ministry of Health and Social Services (Muavenet-i İçtimaiye Vekâleti), which is the most superior social aid institution of the state, have been referred to in detail by underlining the social aid organization between the years of 1923?1938. Furthermore, the establishment for the Red Crescent Society, which was inherited by the Republic from the Ottoman State, its method and activities and the role it has undertaken in social aid has been researched and its role and significance in social aid have been attempted to be elicited. By providing detailed information on the establishment, methods and works and the social aid activities of the Association for the Protection of Children (Himaye-i Etfal Cemiyeti ), which is another important social aid establishment, the contribution of these two institutions on the social policies of the young Republic of Turkey have been analyzed. Alongside the goals and principles of the voluntary organizations of the Society for Assistance to the Poor (Fukaraperver) and the Darüşşafaka Association which are among the important social aid organizations of the Ataturk period, their activities in the field of social aid have been stated in the first section of our thesis based on archive documents.The types of social aid and the social aid budgets and revenues have also been discussed and information has been provided regarding legal arrangements conducted in the early Republican period. The impact of the 1929 World Economic Depression on social aid activities in Turkey, the role of local administrations in social aid between the years of 1923?1938, and the complaints of citizens from the state and the negative or positive response of the state to the citizens are also analyzed in this thesis. The thesis concludes with the extent of the public benefiting from social policies in the said period.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Hafız Esad döneminde Suriye'de Arap milliyetçiliğinin dönüşümü (1971-2000)
    (Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü, 2011) Vurmay, Hatice Miray; Boztemur, Recep; Tarih
    The main aim of this thesis, The Transformation of Arab Nationalism in Hafez Assad?s Syria (1971-2000), is to thoroughly inspect the recent history of Syria which interests Turkey in many points while Syria is qualified as one of the major actors of the political history of the Middle East. There is a very long political history between Turkey and Syria lasted for centuries while the recent periods can be described as caotic. In this context the target of this thesis is to examine the thirty year continuous ruling period of Hafez Assad who was the main political figure of recent history in Syria. This thesis tries to put forward the change in Arab nationalism during the rule of Hafez Assad.In this thesis, how and for whatever reasons, which role and/or roles have been tailored for Arab nationalism within the respective period has been discussed. And answers were sought for the questions of how and in what way Arab nationalism has been transformed in terms of pragmatic policies of Hafez Assad. The thesis will also examine whether it had been effective in the formation of ?Syrian? identity taking the assumption that it had been wrapped in different forms. And the thesis will analyze what was the position of Arab nationalism in the system of personal domination assumed to be formed during Hafez Assad?s rule.As this thesis is an inter-disciplinary work based both on the respective period and on political history, because of the nature of the subject, various methods were applied. The main basis of this work, primarily during Hafez Assad?s rule, is the historical events happened in Syria and the Middle East between 1971-2000. In this context, main sources of this thesis were the political history of Hafez Assad era, the Syrian Constitution and the Ba?ath Party Program. Apart from these sources, publications in Turkish and in other languages and field studies in Syria and Lebanon were used in this study.Key Words: Syria, Hafez Assad, Arab/Syrian Nationalism, Nation and Identity Formation, System of Personal Sovereignty
  • No Thumbnail Available
    Item
    İngiliz işgal birliklerinin kontrol altına alınması ve geçit teşkilatı
    (Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü, 2009) Kuloğlu, Deniz; Boztemur, Recep; Tarih
    It has been strived to provide information about geçit teşkilatı in this study. geçit teşkilatı was formed in the independence war acknowledging the fact of Turkish Forces had been going to intervene in Thrace by steping through the Bhosphorours as a result of the applications and the measures taken the control the implementation of the British Occupation Forces when İstanbul had been occupied and probability of complete loss of İstanbul with a deadlock in Lousanne Negatiations particularly Greek desire to be a more a foremantioned state by attacking to İstanbul.What a right decision had been made by Ankara Goverment on the subject of establishing Geçit Teşkilatı and exucuting its task secretly has been cleared at the end of the study from the occasionaly increasing tension during Lousanne Negatiations. When the probable attack of Allied Powers to İstanbul had been likely appeared.Key WordsAllied Powers, Ottoman State, Istanbul, Thrace, Lousanne Negatiations
  • No Thumbnail Available
    Item
    Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde devletleşme süreci ve Türkiye (1974-2012)
    (Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü, 2014) Yılmaz, Rüştü; Boztemur, Recep
    Bu tezde, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti‟nde (KKTC‟de), 1974 Kıbrıs Barış Harekâtından 2012‟ye kadar, devletleşme süreci ve bu süreçte Türkiye‟nin rolü ince-lenmektedir. Devletleşme, devlet olma, devleti kurma olarak ele alınan bu süreçten, sınırları belirli bir toprak parçası üzerinde yaşayan egemen bir halkın, oluşturduğu toplumun ulusal kimliğini sürdürebileceği bürokratik ve siyasal örgütlenme süreci anlaşılmalıdır. Tezde, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti‟nin tarihsel oluşum ve geliş-mesi ana tema olarak benimsenmiş, bu sürece etki eden iç ve dış etkenler, devletleş-me sürecinin siyasi, iktisadi ve toplumsal boyutları, bu sürece Türkiye‟nin katkıları ve süreci akamete uğratan sorunlar detaylarıyla açıklanmıştır. 1960 yılında kurulan Kıbrıs Cumhuriyeti‟nin üç yıl gibi kısa süre içinde yı-kılması sonucu, Kıbrıs Türkleri ortağı oldukları devletlerinden dışlanmış ve yöne-timden uzaklaştırılmıştır. Kendi yönetimlerini kurmak zorunda kalan Kıbrıs Türkleri yapılan görüşmelerden de sonuç alınamaması üzerine yönetimlerini kalıcılaştırmak durumunda kalmıştır. Yeniden ortaklık tesis edilememesinde Kıbrıs Rumlarının Megali İdea ülküsü temelinde enosis istekleri etkili olmuştur. 20 Temmuz 1974 Kıb-rıs Barış Harekâtı ile Kıbrıs‟ın Yunanistan‟a bağlanması önlenmiş ve 13 Şubat 1975 tarihinde Kıbrıs Türk Federe Devleti (KTFD) devleti kurulmuştur. 2 Ağustos 1975 tarihinde yapılan Nüfus Mübadelesi Anlaşması ile adada iki kesimlilik kalıcı hale gelmiştir. Aradan geçen yirmi yıla rağmen yapılan görüşmelerden sonuç alınamama-sı ve yanlı BM kararları nedeniyle KTFD varlığını güçlendirmek ve bağımsızlığını ilan etmek durumunda kalmıştır. 15 Kasım 1983 tarihinde Kıbrıs Türklerinin self-determinasyon hakkı kullanılarak KKTC kurulmuştur. Kıbrıs sorununu “milli dava” olarak gören Türkiye, Kıbrıs Türklerine kendi devletlerini kurmasında ve kurulan devletin güçlendirilmesinde ve geliştirilmesinde her türlü desteği vermiştir. Devlet, toprak, millet, siyasal örgütlenme ve bürokrasi ve ulusal ekonominin yanında KKTC‟nin devletleşme sürecinin en önemli sorunu uluslararası platformlarda tanın-mamış olmasıdır. KKTC‟nin tanınmamasında ayrılıkçı bir hareket olarak algılanışı ve BM‟nin 541 sayılı kararı etkili olmuştur.GKRY, Kıbrıs Cumhuriyeti sıfatıyla BM ve AB üyesi olurken, tarihin getir-diği zorunlu şartların doğal sonucu olarak kurulan KKTC, uluslararası izolasyon ve ekonomik ambargo altında bırakılmış, ve Kıbrıs sorununun çözümsüzlüğünden zarar gören taraf olmuştur. GKRY, Kıbrıs Cumhuriyeti sıfatıyla tanındıkça ve Kıbrıslı Türklerin eşitliğini kabul etmedikçe Kıbrıs sorununun çözüme kavuşturulması müm-kün görünmemektedir. 24 Nisan 2004 referandumu Kıbrıslı Türklerin çözüme hazır olduğunu dünya kamuoyuna göstermiştir. Bu referandumla her iki halka ayrı ayrı referandum hakkı verilmekle Kıbrıs Türklerinin self-determinasyon hakkı olduğu bir kez daha doğru-lanmıştır. Referandum sonrası 1 Mayıs 2004 tarihinde AB‟ye üye olan GKRY AB‟nin avantajlarından yararlanırken “evet” oyu veren KKTC halkı adeta cezalandı-rılmıştır. GKRY tarafından Doğrudan Ticaret Tüzüğü ve AB‟de KKTC‟nin temsil edilmesi engellenmektedir. Türkiye‟nin de yardım ve desteğiyle KKTC 1963‟ten günümüze (2014) geçen süreçte devletleşme sürecini tamamlamıştır. Toprakları üzerindeki egemenliği, sürek-li nüfus yapısına sahip olması, adanın kuzeyinde belirli bir toprak parçasına sahip oluşu ve ekonomik örgütlenmesiyle Kıbrıs Türk halkı devletleşme sürecini tamam-lamıştır. KKTC, uluslararası platformlarda tanınmasa da de facto statüsüyle varlığını sürdürmektedir.AbstractThis thesis focuses on state-making in the Turkish Republic of Northern Cy-prus and the role of Turkey in this process within the period starting from Turkish Peace Operation dated 1974 up to 2012. The making of the state, the establishment of the nation and the nationhood refers to the process of bureaucratic and political organization in which a sovereign nation creates the society to have national identity on a piece of territory within the certain borders. The thesis has mainly paid attention to the historical background and the development of Turkish Republic of Northern Cyprus, and focused on both the domestic and the external factors influencing the process, the political, economic, and the social dimensions of the nationhood, Tur-kish contributions to the process, and the issues interfering with the process in detail. Because the Republic of Cyprus founded in 1960 has collapsed within a pe-riod of three years, Turkish Cypriots have found themselves out of the partnership, and kept away from the administration. Turkish Cypriots that have had to establish their own administration has determined to keep their administration permanently due to so many negotiations with no result. The main reason not to have a partner-ship with the Greek Cypriots has been Greek Megali Idea obsession and their dream of Enosis. Turkish Peace Operation dated 20th July 1974 has interfered with Greek Megali Idea and the annexation of the island to Greece, and Turkish Cypriot Fede-rated State was established on February 13, 1975. Just subsequent to the Agreement of Population Exchange dated 2nd August 1975, the island has been divided into two parts permanently. In spite of 20 years so far, due to all the negotiations that have turned to be fruitless, and one-sided UN Security Council resolutions, Turkish Cy-priot Federated State has had to intensify its existence and to declare its freedom. Turkish Republic of Northern Cyprus has been established on November 15th, 1983 on the base of the right of the Turkish Cypriots‟ self-determination. Turkey regarding Cyprus Issue as a national issue has thoroughly supported Turkish Cypriots to found their own state, to strengthen the newly-founded state and to develop it. In addition to the nation, territory, state, political organization, bureaucracy, and national econ-omy, the most remarkable problem of the statehood process of Turkish Republic of Northern Cyprus is that it is not recognized in the international society. The fact that TRNC has been regarded to be a separatist movement as well as resolution 541 of the UN Security Council has been influential. Turkish Republic of Northern Cyprus founded as the natural result of the his-torical process has suffered from the international sanctions and the economic em-bargoes, and has been harmed from the no-solution period so far while the Greek Cypriot Administration became the member of the UN, and of the European Union as “the Republic of Cyprus.” It is hardly possible to get a solution for the Cyprus Is-sue as long as Greek Cypriot Administration is known to be the Republic of Cyprus, and so long as Greek Cypriot Administration doesn‟t accept the equality of the Tur-kish Cypriots. The referendum dated 24th April 2004 has shown to the world that Turkish Cypriots are ready for the solution. The fact that this referendum has given the both societies the right of the referendum separately has proved that Turkish Cypriots also have such a self-determination right as well. Just after the referendum, on May 1st 2004 the Greek Cypriot Administration became the member of EU, and started to make use of the advantages of the EU, but Turkish Cypriot society saying “Yes” in the referendum has been exactly punished. The Greek Cypriot Administration inter-feres with the Regulation for Direct Business, and the representation of TRNC in EU. TRNC has completed the process of the nationhood with the support of Tur-key starting from 1963 up to day (2014). With the sovereignty in its own territory, having a certain population, having a certain part of the island in the north, and the economic freedom, Turkish Cypriot society has completed the process of the nation-hood. Despite the fact that TRNC is not known internationally, it continues its de facto existence.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Milli Mücadele'de Matbuat ve İstihbarat Müdüriyet-i Umumiyesi
    (Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü, 2011) Çağlak, Aykut; Boztemur, Recep; Other
    Under this study it is aimed to touch on the activities of the General Directorate of Press and Intelligence during the Turkish National Struggle. The General Directorate of Press and Intelligence was established on 7th June 1920. It is a directorate which was established according to the needs of the period of time. General Directorate of Press and Intelligence had a structure which holds both press and intelligence and acted a kind of an active role in the Turkish National Struggle.The General Directorate of Press and Intelligence aimed to get over the real, certain and trustable news to public. The Directorate performed its task by making a contribution to social integration and social solidarity and by developing common feeling in society.Propaganda which is the main functions of the intelligence was used effectively by The General Directorate of Press and Intelligence to make people conscious of the National Struggle. Also counter propaganda technics was used successfully in the bulletins and news letters and enemy?s propaganda was blocked.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Modernleşmenin ve devletçi ekonomi politiğin kırsal kesim üzerine etkileri (1929-1939)
    (Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü, 2007) Tuğluoğlu, Fatih; Boztemur, Recep
    Bu araştırmada, 1929-1939 yılları arasında Türk tarım kesimini dönüştürmek, modernleştirmek ve buhran nedeniyle uğradığı ekonomik kayıpları geri kazandırmak için uygulanan tarım politikaları, dönemin ekonomik politikalarıyla ilişkili olarak incelenmeye çalışılmıştır. İthal ikameci sanayi politikalarına uygun olarak ülke içinde sanayinin yerleşmesi ve hammadde-pazar endişelerini ortadan kaldırması için tarım kesimini destekleyici ve modernleştirici uygulamalara gidilmiştir. Destekleme alımları, tarımsal kredi piyasası oluşturma çabaları ve kırsal kalkınma projeleri gibi uygulamalar bu kapsamda değerlendirilmiş ve bu döneme ait kaynakların ayrıntılı bir taraması ile arşiv belgelerinden elde edilen rakamsal veriler ve bölgesel raporlar üzerinden istenilen sonuca ne ölçüde ulaşıldığı anlaşılmaya çalışılmıştır. Küçük ve orta büyüklükteki köylüleri kalkındırma adına yapılan düzenleme ve girişimlerin, planlama aşamasından uygulamaya geçtikten sonra maddi yetersizlik, uygulama hataları, yanlış planlama ve örgütlenme sorunları, yetişmiş eleman yetersizliği ve diğer nedenlerle istenen başarıya tam olarak ulaşılamadığı ve kırsal kesimde istenen ekonomik ve kültürel dönüşümün sağlanamadığı ortaya çıkmıştır.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Türk ve Rus İstihbaratı (1900-1925)
    (Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü, 2019) Çağlak, Aykut; Boztemur, Recep; Sosyal Bilimler Enstitüsü
    Çalışma, Türk ve Rus istihbarat teşkilatlarının XX. yüzyılın ilk çeyreğindeki faaliyetlerine odaklanmakta, Türk ve Rus istihbarat teşkilatlarının kullandıkları yöntem ve stratejilerini, gelişim ve değişim süreçlerini açıklayarak iç yapısal sürekliliklerini, birbirleriyle olan benzerlik ve farklılıklarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışma bu amaç doğrultusunda karşılaştırmalı yöntemi kullanmakta ve Türk ve Rus istihbaratını; teşkilatlanmaları, parti-istihbarat teşkilatı ilişkileri, ordu-istihbarat ilişkileri, propaganda, karşı propaganda, espiyonaj, kontrespiyonaj ve operasyonel faaliyetleri bağlamında altı bölümde analiz etmektedir. XX. yüzyılın ilk çeyreğinde Türk ve Rus istihbarat teşkilatları, ülkelerine yönelen iç ve dış tehdit unsurlarına karşı caydırıcı bir karakter ortaya koymuşlar, bu anlamda verimli ve etkili birer güvenlik aygıtı görüntüsü vermişlerdir. The study focuses on the activities of Turkish and Russian intelligence services in the first quarter of the twentieth century and aims to explain the methods and the strategies used by Turkish and Russian intelligence services and the processes of development and change of these services. By explaining these points it is intended to reveal Turkish and Russian intelligence services' detectable internal structural continuities, the similarities and the differences with each other. In accordance with this purpose, the study uses comparative method and analyzes Turkish and Russian intelligence in six chapters in the context of their organizations, party-intelligence service relations, army-intelligence relations, propaganda, counterpropaganda, espionage, counterespionage and operational activities. In the first quarter of the twentieth century, both Turkish and Russian intelligence services presented a deterrent character against internal and external threats targeted their countries and they appeared as effective security devices in this sense.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Türkiye’de İkinci Dünya Savaşı sonrasında iktisadi politikanın dönüşümü (1945-1950)
    (Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü, 2015) Ünlü Soylu, Perihan; Boztemur, Recep
    Türkiye’de İkinci Dünya Savaşı Sonrasında İktisadi Politikanın Dönüşümü: (1945-1950)” başlıklı bu tezde, Türkiye’nin 1945-1950 döneminde, iktisadi politikasına, ABD’nin istekleri doğrultusunda nasıl yön verdiği, bu alanda nelerin, neden ve nasıl dönüştüğü incelenmiştir. Girişte Cumhuriyet öncesi dönemde ortaya çıkan siyasi kadroların iktisadi politik düşünceleri ve yönelimleri genel hatları ile verilmiştir. Başlıca yerli ve yabancı tarihçilerin, Türkiye değerlendirmeleri anahatlarıyla taranmıştır.Türkiye’nin iktisat politikası uygulamalarındaki eksen kayması ilk ipuçlarını savaş yıllarında, uluslararası politika, dış ticaret politikası ve milliyetçilik anlayışı alanında vermiştir. Türkiye, 1930’lu yıllarda dünyanın, saygın ve istikrarlı bir ülkesiyken savaş sonrasında istikrarsızlığı teşvik edici ve yalnız bir ülke durumuna düşmüştür. Atatürk döneminde sanayileşme, devletçilik ve laiklik politikası birbirinden güç alarak gelişmişti. Savaş sonrasında ise liberalizm, milliyetçi muhafazakârlık ve özel teşebbüs, yabancı sermayeden güç alarak gelişmiştir. Dört bölümden oluşan tezin ilk bölümünde Türkiye ile ilişkili olarak iki savaş arasında ve savaş yıllarında dünyanın durumu aktarılmıştır. Truman Doktrini, Marshall Planı ve Soğuk Savaşa nasıl yol alındığına ışık tutulmuştur. İkinci bölümde Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu çevresinde tarımsal gelişme ve dönüşüm ele alınmıştır. Üçüncü bölümde sanayileşme ufkunun ne zaman geri planda kalmaya başladığı sorunu sanayileşme, planlama ve ticaret başlıkları altında incelenmiştir. Dördüncü bölüm dış ticaret ve ulaşım politikası başlıklarından oluşmuştur. Dışicaret politikası, dış borçlar ve yabancı sermayeye yaklaşım farklılığı, izlenen ithalat ve ihracat politikası, 7 Eylül Kararları ve iktisadi bağımlılık yöneliminin nedenleri alt başlıkları çerçevesinde irdelenmiştir. Bu bölümün ikinci ana başlığı olan ulaşım politikasında demiryollarından karayollarına geçiş süreci ile denizcilik ve havacılık politikasında yaşanan gelişme ve dönüşüm araştırılmıştır. Sonuçta, ulaşılan bulgulara yer verilmiştir.AbstractThe Transformation of Economic Policies in Turkey after the Second World War (1945-1950) attempts to analyze how Turkey drew a road map to its economic policies in accordance with the demands of the US economic experts, and how and why things have changed in Turkish economy. The dissertation provides, in the Introduction, with a general outlook of the political elites in the pre-Republican era whit regard to economic policies, and their objectives. Here, the thesis starts whit a brief rewiev of literature done by the Turkish and foreign scholars. The first change in economic policies in Turkey appeared in the spheres of foreign policy, foreign trade policies and the idea of nationalism during the war years. The stable and respected member of the World community in the 1930s, Turkey suddenly became a lonely country that promoted instability in the post-war years. Turkey had developed the policies of industrialization, étatism (state-led economic development) and secularism under the leadership of Atatürk in the 1930s, now, in the post-WWI period, Turkey inclined towards the policies of economic liberalism, conservative nationalism and the development of private entrepreneurship, all pushed by the necessity of import of foreign capital. The first chapter of the thesis deals with World policy and economy as regard with the position and status of Turkey in pre-war and war years. This chapter also examines the route towards the Truman Doctrine, Marshall Aid and the Cold war. The second chapter analyzes agricultural development and changes in agriculture around the topics of the Land law. The third chapter examines the disappearance of the objectives of industrialization under the headings of Planning and Commerce. The fourth chapter covers trade and transportation policies in 1945-1950. Foreign trade is examined in this chapter around the topics of the differences of outlook in foreign debts and foreign capital; the export and import policies followed; 7 September decisions and the causes of the move towards economic dependence. The second heading of this chapter, the Transportation Policies, analyzes the change of policy from the railroad policy and the engineering required by it to making of land routes and high ways, and the change in the naval and aviation policies. The concluding chapter provides the analyses of the findings of this thesis.