Eğitimin küçük sanayiyi geliştirmeye dönük politikalar içindeki yer ve etkisi
| dc.contributor.advisor | Ayhan, Serap | |
| dc.contributor.author | Günlü, Ramazan | |
| dc.contributor.department | İşletme | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2022-04-26T07:08:46Z | |
| dc.date.available | 2022-04-26T07:08:46Z | |
| dc.date.issued | 1993 | |
| dc.description.abstract | The aim of research is to find the educational requirements in the small industry enterprises. The problems related with small industy in literature have been discussed and these issues have been taken into coosideration when this questionnaire was prepared. Moreover, the questionnaire has been oferred experts' views. Questionaire has been implemented in the metal industry enterprises, specifially with the members of the Chamber of Industry in Ostim, Ankara. In gathering of data process, both the questionaire and some observations have also been used. In analysing and interpreting of data, the techniques "frequency" and "percentage" have been put into practice. The probable reasons of similarities and differences between the manufacture organization and educational requirements have been explained. The study has focused not only on the differences of educational requirements but their results in enterprises. The owners of enterprises have been asked to performe the organized educational services and in a form that should support the changes occurred. It has been observed a tendency from general-aimed training to specialization, while the size of enterprises continue to increase. While the size of enterprise and educational level are increasing, the need for workers having an ability to think actively is required. The problems of small industry enterprises in production and marketing will be solved by means of the flow of information and industrial extension and education. | tr_TR |
| dc.description.ozet | İşletme sahipleri işçilerini daha çok tanıdıkları kurumlara göndermek istemektedir. Bunlar KÖSEM, ÇEM ve Akşam Sanat Okulu ' dur. Akşam Sanat Okulunun seçilmesinde eğitimin akşam saatlerinde yapılmasının etkisi vardır. İşletme sahipleri işçilerinin eğitim sonucunda daha yüksek ücret istemelerinden ve büyük işletmelere geçme isteğinden dolayı işçilerini eğitmekten kaçınmaktadırlar. İşletmelerin büyük çoğunluğu genel amaçlı makina kullanmaktadır. Bu durum işletmelere esneklik kazandır maktadır. Ancak esnek uzmanlık olanağına sahip çok az iş letme bulunmaktadır. Çünkü işletmelerde en çok gözlenen "sipariş usulü üretim"dir. Pazar değişmelerin uyum ve yeni ayrışmış istemlere yanıt verme çok sınırlı kalmak tadır. İşletmeler varlıklarını sürdürme koşulu olarak en çok yan sanayi ilişkilerini, ucuz kredi verilmesini ve devlet desteğini göstermektedirler. İşletmelerin esnek uzmanlaşma düzeyini, teknolojik yenilenme ve eğitim sağ ladığı halde, bu yönde işletmelerin eğilimi sınırlıdır. Sonuçlar Genel olarak sonuçlar şöyle özetlenebilir: 1. İşletmelerin üretimi örgütleme biçimleri farklı dır.173 işlerle temizlik v.b. işleri anlatmaktadır. Gözlemler, işletme büykülüğü arttıkça, genel uzmanlık niteliğine olan istemin arttığını göstermektedir. İşletmelerin beceri kaynakları çoğunlukla, küçük sa nayi işletmelerinde çalışmak yoluyla beceri kazanmış iş çiler daha azdır. Bunlar, 3308 sayılı Çıraklık ve Mesleki Eğitim Yasası kapsamında eğitim alan işçilerdir. Endüstri Meslek Lisesi ve Teknik Lise mezunu işçi çalıştıran çok az işletme vardır. Bu durum ücretlerin dü şüklüğü, toplumsal güvence olmayışı gibi etkenlerden kay naklanmaktadır. İşletme sahipleri aynı zamanda bu okul lardan mezun işçileri iş disiplini olmamasından dolayı çalıştırmak istemediklerini belirtmektedir. İşletme sahiplerinin büyük bir çoğunluğu genel be cerilere sahip işçi yetiştirilmesini istemektedir. Bura daki amaç makinaların bakımı, ayarı, temiz v.s.nin aynı işçilere yaptırılmak istenmesidir. İşletme sahiplerinin önemli bir kısmı çıraklık diz gesinden yanadır. Çıkarlığın gerekliliği, küçük sanayiye işçi yetiştiren başka kurumun olmayışına ve mesleği öğ renmenin uzun sürmesine dayandırılmaktadır. Gerçekte çı raklar ucuz ve her türlü işe koşturacak bir işgücü olarak görülmektedir. Halihazırda işçilerini eğitime gönderen çok az iş letme vardır. Bu olgu işletmelerin eğitim kurumlarıyla etkileşiminin çok sınırlı olduğunu göstermektedir.174 İşletme sahipleri işçilerini daha çok tanıdıkları kurumlara göndermek istemektedir. Bunlar KÖSEM, ÇEM ve Akşam Sanat Okulu ' dur. Akşam Sanat Okulunun seçilmesinde eğitimin akşam saatlerinde yapılmasının etkisi vardır. İşletme sahipleri işçilerinin eğitim sonucunda daha yüksek ücret istemelerinden ve büyük işletmelere geçme isteğinden dolayı işçilerini eğitmekten kaçınmaktadırlar. İşletmelerin büyük çoğunluğu genel amaçlı makina kullanmaktadır. Bu durum işletmelere esneklik kazandır maktadır. Ancak esnek uzmanlık olanağına sahip çok az iş letme bulunmaktadır. Çünkü işletmelerde en çok gözlenen "sipariş usulü üretim"dir. Pazar değişmelerin uyum ve yeni ayrışmış istemlere yanıt verme çok sınırlı kalmak tadır. İşletmeler varlıklarını sürdürme koşulu olarak en çok yan sanayi ilişkilerini, ucuz kredi verilmesini ve devlet desteğini göstermektedirler. İşletmelerin esnek uzmanlaşma düzeyini, teknolojik yenilenme ve eğitim sağ ladığı halde, bu yönde işletmelerin eğilimi sınırlıdır. Sonuçlar Genel olarak sonuçlar şöyle özetlenebilir: 1. İşletmelerin üretimi örgütleme biçimleri farklı dır.173 işlerle temizlik v.b. işleri anlatmaktadır. Gözlemler, işletme büykülüğü arttıkça, genel uzmanlık niteliğine olan istemin arttığını göstermektedir. İşletmelerin beceri kaynakları çoğunlukla, küçük sa nayi işletmelerinde çalışmak yoluyla beceri kazanmış iş çiler daha azdır. Bunlar, 3308 sayılı Çıraklık ve Mesleki Eğitim Yasası kapsamında eğitim alan işçilerdir. Endüstri Meslek Lisesi ve Teknik Lise mezunu işçi çalıştıran çok az işletme vardır. Bu durum ücretlerin dü şüklüğü, toplumsal güvence olmayışı gibi etkenlerden kay naklanmaktadır. İşletme sahipleri aynı zamanda bu okul lardan mezun işçileri iş disiplini olmamasından dolayı çalıştırmak istemediklerini belirtmektedir. İşletme sahiplerinin büyük bir çoğunluğu genel be cerilere sahip işçi yetiştirilmesini istemektedir. Bura daki amaç makinaların bakımı, ayarı, temiz v.s.nin aynı işçilere yaptırılmak istenmesidir. İşletme sahiplerinin önemli bir kısmı çıraklık diz gesinden yanadır. Çıkarlığın gerekliliği, küçük sanayiye işçi yetiştiren başka kurumun olmayışına ve mesleği öğ renmenin uzun sürmesine dayandırılmaktadır. Gerçekte çı raklar ucuz ve her türlü işe koşturacak bir işgücü olarak görülmektedir. Halihazırda işçilerini eğitime gönderen çok az iş letme vardır. Bu olgu işletmelerin eğitim kurumlarıyla etkileşiminin çok sınırlı olduğunu göstermektedir.174 İşletme sahipleri işçilerini daha çok tanıdıkları kurumlara göndermek istemektedir. Bunlar KÖSEM, ÇEM ve Akşam Sanat Okulu ' dur. Akşam Sanat Okulunun seçilmesinde eğitimin akşam saatlerinde yapılmasının etkisi vardır. İşletme sahipleri işçilerinin eğitim sonucunda daha yüksek ücret istemelerinden ve büyük işletmelere geçme isteğinden dolayı işçilerini eğitmekten kaçınmaktadırlar. İşletmelerin büyük çoğunluğu genel amaçlı makina kullanmaktadır. Bu durum işletmelere esneklik kazandır maktadır. Ancak esnek uzmanlık olanağına sahip çok az iş letme bulunmaktadır. Çünkü işletmelerde en çok gözlenen "sipariş usulü üretim"dir. Pazar değişmelerin uyum ve yeni ayrışmış istemlere yanıt verme çok sınırlı kalmak tadır. İşletmeler varlıklarını sürdürme koşulu olarak en çok yan sanayi ilişkilerini, ucuz kredi verilmesini ve devlet desteğini göstermektedirler. İşletmelerin esnek uzmanlaşma düzeyini, teknolojik yenilenme ve eğitim sağ ladığı halde, bu yönde işletmelerin eğilimi sınırlıdır. Sonuçlar Genel olarak sonuçlar şöyle özetlenebilir: 1. İşletmelerin üretimi örgütleme biçimleri farklı dır.173 işlerle temizlik v.b. işleri anlatmaktadır. Gözlemler, işletme büykülüğü arttıkça, genel uzmanlık niteliğine olan istemin arttığını göstermektedir. İşletmelerin beceri kaynakları çoğunlukla, küçük sa nayi işletmelerinde çalışmak yoluyla beceri kazanmış iş çiler daha azdır. Bunlar, 3308 sayılı Çıraklık ve Mesleki Eğitim Yasası kapsamında eğitim alan işçilerdir. Endüstri Meslek Lisesi ve Teknik Lise mezunu işçi çalıştıran çok az işletme vardır. Bu durum ücretlerin dü şüklüğü, toplumsal güvence olmayışı gibi etkenlerden kay naklanmaktadır. İşletme sahipleri aynı zamanda bu okul lardan mezun işçileri iş disiplini olmamasından dolayı çalıştırmak istemediklerini belirtmektedir. İşletme sahiplerinin büyük bir çoğunluğu genel be cerilere sahip işçi yetiştirilmesini istemektedir. Bura daki amaç makinaların bakımı, ayarı, temiz v.s.nin aynı işçilere yaptırılmak istenmesidir. İşletme sahiplerinin önemli bir kısmı çıraklık diz gesinden yanadır. Çıkarlığın gerekliliği, küçük sanayiye işçi yetiştiren başka kurumun olmayışına ve mesleği öğ renmenin uzun sürmesine dayandırılmaktadır. Gerçekte çı raklar ucuz ve her türlü işe koşturacak bir işgücü olarak görülmektedir. Halihazırda işçilerini eğitime gönderen çok az iş letme vardır. Bu olgu işletmelerin eğitim kurumlarıyla etkileşiminin çok sınırlı olduğunu göstermektedir.174 İşletme sahipleri işçilerini daha çok tanıdıkları kurumlara göndermek istemektedir. Bunlar KÖSEM, ÇEM ve Akşam Sanat Okulu ' dur. Akşam Sanat Okulunun seçilmesinde eğitimin akşam saatlerinde yapılmasının etkisi vardır. İşletme sahipleri işçilerinin eğitim sonucunda daha yüksek ücret istemelerinden ve büyük işletmelere geçme isteğinden dolayı işçilerini eğitmekten kaçınmaktadırlar. İşletmelerin büyük çoğunluğu genel amaçlı makina kullanmaktadır. Bu durum işletmelere esneklik kazandır maktadır. Ancak esnek uzmanlık olanağına sahip çok az iş letme bulunmaktadır. Çünkü işletmelerde en çok gözlenen "sipariş usulü üretim"dir. Pazar değişmelerin uyum ve yeni ayrışmış istemlere yanıt verme çok sınırlı kalmak tadır. İşletmeler varlıklarını sürdürme koşulu olarak en çok yan sanayi ilişkilerini, ucuz kredi verilmesini ve devlet desteğini göstermektedirler. İşletmelerin esnek uzmanlaşma düzeyini, teknolojik yenilenme ve eğitim sağ ladığı halde, bu yönde işletmelerin eğilimi sınırlıdır. Sonuçlar Genel olarak sonuçlar şöyle özetlenebilir: 1. İşletmelerin üretimi örgütleme biçimleri farklı dır.173 işlerle temizlik v.b. işleri anlatmaktadır. Gözlemler, işletme büykülüğü arttıkça, genel uzmanlık niteliğine olan istemin arttığını göstermektedir. İşletmelerin beceri kaynakları çoğunlukla, küçük sa nayi işletmelerinde çalışmak yoluyla beceri kazanmış iş çiler daha azdır. Bunlar, 3308 sayılı Çıraklık ve Mesleki Eğitim Yasası kapsamında eğitim alan işçilerdir. Endüstri Meslek Lisesi ve Teknik Lise mezunu işçi çalıştıran çok az işletme vardır. Bu durum ücretlerin dü şüklüğü, toplumsal güvence olmayışı gibi etkenlerden kay naklanmaktadır. İşletme sahipleri aynı zamanda bu okul lardan mezun işçileri iş disiplini olmamasından dolayı çalıştırmak istemediklerini belirtmektedir. İşletme sahiplerinin büyük bir çoğunluğu genel be cerilere sahip işçi yetiştirilmesini istemektedir. Bura daki amaç makinaların bakımı, ayarı, temiz v.s.nin aynı işçilere yaptırılmak istenmesidir. İşletme sahiplerinin önemli bir kısmı çıraklık diz gesinden yanadır. Çıkarlığın gerekliliği, küçük sanayiye işçi yetiştiren başka kurumun olmayışına ve mesleği öğ renmenin uzun sürmesine dayandırılmaktadır. Gerçekte çı raklar ucuz ve her türlü işe koşturacak bir işgücü olarak görülmektedir. Halihazırda işçilerini eğitime gönderen çok az iş letme vardır. Bu olgu işletmelerin eğitim kurumlarıyla etkileşiminin çok sınırlı olduğunu göstermektedir.174 İşletme sahipleri işçilerini daha çok tanıdıkları kurumlara göndermek istemektedir. Bunlar KÖSEM, ÇEM ve Akşam Sanat Okulu ' dur. Akşam Sanat Okulunun seçilmesinde eğitimin akşam saatlerinde yapılmasının etkisi vardır. İşletme sahipleri işçilerinin eğitim sonucunda daha yüksek ücret istemelerinden ve büyük işletmelere geçme isteğinden dolayı işçilerini eğitmekten kaçınmaktadırlar. İşletmelerin büyük çoğunluğu genel amaçlı makina kullanmaktadır. Bu durum işletmelere esneklik kazandır maktadır. Ancak esnek uzmanlık olanağına sahip çok az iş letme bulunmaktadır. Çünkü işletmelerde en çok gözlenen "sipariş usulü üretim"dir. Pazar değişmelerin uyum ve yeni ayrışmış istemlere yanıt verme çok sınırlı kalmak tadır. İşletmeler varlıklarını sürdürme koşulu olarak en çok yan sanayi ilişkilerini, ucuz kredi verilmesini ve devlet desteğini göstermektedirler. İşletmelerin esnek uzmanlaşma düzeyini, teknolojik yenilenme ve eğitim sağ ladığı halde, bu yönde işletmelerin eğilimi sınırlıdır. Sonuçlar Genel olarak sonuçlar şöyle özetlenebilir: 1. İşletmelerin üretimi örgütleme biçimleri farklı dır. | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/79453 | |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
| dc.subject | Beceri kazandırma | tr_TR |
| dc.title | Eğitimin küçük sanayiyi geliştirmeye dönük politikalar içindeki yer ve etkisi | tr_TR |
| dc.type | masterThesis | tr_TR |