Acil servise başvuran geriatrik travma hastalarında mortalite üzerine etkili olabilecek parametrelerin araştırılması
dc.contributor.advisor | Solgun, Burak | |
dc.contributor.author | Polat, Onur | |
dc.contributor.department | Other | tr_TR |
dc.date.accessioned | 2023-02-20T07:52:30Z | |
dc.date.available | 2023-02-20T07:52:30Z | |
dc.date.issued | 2018 | |
dc.description.abstract | Modern tıp uygulamaları sayesinde yaşlılar aktif hayata daha sık katılır olmuş ancak bu durum onları travmaya daha yatkın hale getirmiştir. Her geçen gün acillerde daha sık gördüğümüz geriatrik travma hastaları sağlık sistemi için zaman, maliyet ve sonlanım açısından özel bir hasta popülasyonunu oluşturur. Geriatrik travma acil servislerde tetkik ve tedavi edilecek bir hastalık olmanın yanında, multidisipliner bir yaklaşımla sebep ve sonuçları araştırılarak önleyici tedbirler alınmasını gerektiren medikal ve sosyal bir sorundur. Bu çalışmada acil servisimize başvuran geriatrik travma hastalarının demografik ve medikal özellikleri, geçirilen travmaya ait bilgiler ve acil serviste yapılan tetkikler değerlendirilerek mortalite üzerinde etkili olabilecek parametrelerin araştırılması amaçlandı. Materyal ve Metod: Ankara Üniversitesi Erişkin Acil Servise 1 Ocak 2016 ile 31 Aralık 2016 tarihleri arasında başvuran 65 yaş üstü travma hastaları retrospektif olarak taranarak son 3 gün içinde travma geçiren ve bu nedenle ilk kez acilmize başvuran hastalar çalımaya dahil edildi. Hastaların demografik verileri, komorbid hastalıkları, kullandıkları ilaçlar, travma nedeni, yaralanan organlar, başvuru şekli, Glaskow Koma Skoru ve Injury Severity Skor verileri, tetkik sonuçları ile hastane içi, 30 günlük, 1 aylık, 6 aylık ve 1 yıllık mortalite verileri kaydedildi. Veriler SPSS programı kullanılarak karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmamıza dâhil edilen 775 vakanın % 59,8'i kadındı. Genel yaş ortalaması 77,2 idi. En sık görülen komorbid hastalık hipertansiyon, en sık kullanılan ilaç ACEI/ARB'lerdi. Hastalar sıklıkla ayaktan başvurmuş olup en sık travma nedeni aynı seviyeden düşme, en sık yaralanan organ alt ekstremitelerdi. Mortalite ile cinsiyet arasında ilişki yoktu. Komorbid hastalıklardan kalp yetmezliği ve kronik böbrek hastalığı, travma nedenlerinden aynı seviyeden düşme ve trafik kazaları, ambulansla başvurmak, yaralanma bölgelerinden kafa – boyun ve alt ekstremite yaralanmaları, tetkik sonuçlarından ise lökositoz ve hipokalsemi tüm zaman aralıklarında mortalite ile ilişkili bulundu. Mortaliteyi belirgin yükselten durumlar ise bakımevinde kalmak, senkop ilişkili travma, majör abdominal ve torakal yaralanmalar ve kalça kırığıydı. Sonuç: Geriatrik travma hastalarında kötü sonlanım diğer travma hastalarından daha yüksektir. Yaşa bağlı sosyal ve patofizyolojik değişiklikler, travmaya yanıtın farklı olması, yaralanma mekanizmaları ve yaralanan organların farklılık göstermesi bu hastalarda tetkik ve tedavi sürecindeki zorlukların sebebidir. Çalışmamızda elde ettiğimiz veriler geriatrik travma hastalarının diğer travma hastalarından farklı olduğunu göstermiş, bu hastaların Geriatrik Travma Merkezlerinde tedavisinin kötü sonlanımı azalttığı belirtilmiştir. Ayrıca kurulacak Travma Kayıt Sistemleri sayesinde geriatrik travmaya dair veriler incelenip uzun dönemde kötü sonlanımın öngürülmesi ve engellenmesi kolaylaşır. Bu öngörü sayesinde riskli hastalar erken dönemde tanınarak kapsamlı geriatrik değerlendirme protokolleri devreye sokulur. Çok yönlü ve multidisipliner yaklaşımla hastanede kalış süresi kısaltılır, tekrar düşmeler, bakıma muhtaçlık, morbidite ve mortalite azaltılır. Böylece ekonomik yük, zaman ve işgücü kaybı da önlenmiş olur. | tr_TR |
dc.description.ozet | Modern advancements in healthcare let elderly live more active lives but this makes them more prone to traumas. Geriatric trauma, increasingly seen in emergency rooms everyday, represents a special population for healthcare system. Not only a disease which needs to be diagnosed and treated in emergency rooms but a medical and social problem needs to be investigated with causes and effects and take preventive mesaures. In this study, we aimed to investigate the parameters which effects mortality of the geriatric patients who apply to our emergency room with trauma. Material and methods: This retrospective study held on Ankara University Emergency Department between January 1st, 2016 and December 31th, 2016. The patients over 65 years old, who injured in 3 days and applied firstly our emergency room for that trauma, are included. Demografic information, comorbid diseases and medications, causes of injury and injured organs, use of ambulance, Glaskow Coma Scale and Injury Severity Scores, lab results were compared with in-hospital, 30-days, 3 months, 6 months and 1 year mortality. Datas are analysed with SPSS software. Results: Women predominated (59,8%) our population of 775 cases. Mean age was 77,2 years. The mostly seen comorbid disease was hypertension and the mostly used medication was ACEI/ARBs. Patients walked-in emergency room rather that using ambulance, traumas were mostly caused by ground-level falls, mostly injured organs were lower extremities. There was no relationship between sex and mortality. However for every time interval, mortality was related with heart failure and chronic renal failure, ground level falls and motor vehicle collisions, using ambulance, head – neck and lower extremity injuries, leukocytosis and hypocalcemia. On the other hand mortality was greatly influenced by living in an daycare instutituon, trauma related with syncopy, major abdominal and thoracic traumas and hip fractures. Conclusion: Geriatric trauma is related with worst outcomes than younger counterparts. Demographical and patophysiological changes, changed response to trauma, different mechanisms and ranges of injury are the challenges of geriatric trauma. In our study we also demonstrated that geriatric trauma differs from other traumas in some specific aspects and we revealed the need of Geriatric Trauma Centers. Establishment of Trauma Registry Systems will make the further investigations easily focus on different aspects of geriatric trauma, reveal the fine features and find the clues for predicting worst outcomes. Once the prediction could be made, risky patients may recognized early, protocols of comprehensive geriatic assessment started. As a result of this multidisciplinary and multidimensional approach, days of hospitalisation, rates of refall, need of nursing and morbidity and mortality will be decreased. Economical burden, loss of time and workforce also be lowered. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/87295 | |
dc.language.iso | tr | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.subject | Acil tıp | tr_TR |
dc.subject | Acil servis-hastane | tr_TR |
dc.subject | Geriatri | tr_TR |
dc.title | Acil servise başvuran geriatrik travma hastalarında mortalite üzerine etkili olabilecek parametrelerin araştırılması | tr_TR |
dc.type | MedicalThesis | tr_TR |