İbn Teymiyye'nin Şia'ya reddiyesi
No Thumbnail Available
Files
Date
2017
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Sosyal Bilimler Enstitüsü
Abstract
İslam düşünce tarihinde siyasî-itikadî İslam mezhepleri arasında değişik ad ve içeriklere sahip çok sayıda reddiye kaleme alınmıştır. Kendi içerisinde büyük bir edebiyat oluşturan bu reddiye eserleri arasında Şiîlerle Sünnîler'in oluşturduğu reddiyeler, birçok bakımdan özel bir öneme sahiptir. Sünnî dünya içerisinde Hanbelî-Hadis Taraftarı gelenek mensuplarına ait Şiîlik reddiyeleri ise hacim ve etki bakımından kendine özgü niteliklere sahiptir. Bu doğrultuda Hanbelî-Hadis Taraftarı geleneğin en önemli isimlerinden olan İbn Teymiyye'nin Minhacu's-Sünne adlı reddiyesi, gerek yazıldığı dönemde gerekse günümüzde adından söz ettirmeyi başarmıştır. İmamî geleneğe mensup İbn Mutahhar el-Hillî'nin Minhacu'l-Kerame adlı eserine reddiye olarak kaleme alınan bu metin, bir reddiye olmaktan daha fazla anlamlar ihtiva etmektedir. Zira bu eserde birçok değişken üzerinden hem Şiîlik eleştirisinde bulunulmuş hem başta Mutezile ve Eşarilik olmak üzere diğer mezhepler ele alınmış hem de Sünnîlik savunusu yapılmıştır. İbn Teymiyye'nin genel eleştirel düşüncesinin yansımalarından biri olarak da nitelendirilebilecek olan bu Şiîlik reddiyesi, bünyesinde barındırdığı iddiaları çoğunlukla muhataplık ilişkisi bağlamında ve Sünnî kabuller temelinde ortaya koymuştur. Bu durumun bir neticesi olarak İbn Teymiyye'nin bu eseri, ele aldığı imamet ve hilafet gibi konuları kendi mecralarında değil de daha çok Sünnî algı çerçevesinde temellendirmiştir. Böylece Minhacu's-Sünne, İslam siyaset teorisine dair özgün fikirler ortaya atmaktan ziyade Şiî iddiaları Sünnî kalıplarla yorumlama gibi bir durumla karşı karşıya kalmıştır.
Description
Keywords
İbn Teymiyye, Şia'ya reddiye