Bazı nohut (Cicer arietinum l.) çeşitlerinin tuz toleranslarının belirlenmesi
No Thumbnail Available
Files
Date
2007
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Fen Bilimleri Enstitüsü
Abstract
Bu araştırma, 2006 yılında Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bölümü deneme serasında yürütülmüştür. Araştırmanın amacı, nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin tuza toleranslarının incelenmesidir. Denemede, 5 farklı nohut çeşidi kullanılmıştır. Tuzluluk oluşturmak amacıyla 2 kg' lık saksılara doldurulan topraklara 0 veya 60 mM NaCl uygulanmıştır. Ayrıca temel gübreleme amacıyla tüm saksılara 100 mg kg‾¹ N (NH4NO3), 50 mg kg‾¹ P ve 63 mg kg‾¹ K (KH2PO4) verilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; toprak üstü bitki uzunluğu, kök uzunluğu, toprak üstü kuru ve yaş ağırlığı, kök kuru ve yaş ağırlığı bakımından kontrol grubu daha yüksek değerler vermiştir. Toprak üstü aksamında Na içeriği bakımından tuz uygulamasında daha yüksek sonuçlar alınmıştır. Köklerin Na içeriği tuz uygulamasında daha yüksek çıkmıştır. Bitkide K, kontrol grubunda daha yüksek çıkarken, kökte ise tuz uygulamasında daha yüksek çıkmıştır. Cl bakımından ise tuz uygulamasında hem toprak üstü aksam da hem de kökte yüksek bulunmuştur. Uygulamalar sonunda; kontrol grubu toprak üstü bitki uzunluğu 29.66-37.92 cm, kök uzunluğu 12.18-16.68 cm, toprak üstü yaş ağırlık 26.50- 33.00 g, toprak üstü kuru ağırlık 5.468-6.430 g, kök yaş ağırlık 1.613-2.238 g, kök kuru ağırlık 0.785-1.410 g, toprak üstü/ kök oranı kuru ağırlık 4.817-7.390 arasında değişmiştir. Tuz grubunda ise toprak üstü bitki uzunluğu 23.89-34.08 cm, kök uzunluğu 11.45-15.59 cm, toprak üstü yaş ağırlık 23.00-33.00 g, toprak üstü kuru ağırlık 3.843-5.520 g, kök yaş ağırlık 0.838-2.010 g, kök kuru ağırlık 0.620-1.268 g, toprak üstü/ kök oranı kuru ağırlık 4.432- 8.415 arasında değişmiştir. Bu araştırmanın sonucunda, Canıtez-87, İzmir-92 ve Sarı-98 çeşitlerinin tuza daha sırasıyla toleranslı oldukları saptanmıştır. Menemen-97 ise bu çeşitler arasında en duyarlı olmuştur.