İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa'daki Amerikan askerî faaliyetlerinin arkasındaki temel güdüler ve NATO
| dc.contributor.advisor | Erhan, Çağrı | |
| dc.contributor.author | Övet, Talha | |
| dc.contributor.department | Uluslararası İlişkiler | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2022-06-22T07:09:30Z | |
| dc.date.available | 2022-06-22T07:09:30Z | |
| dc.date.issued | 2011 | |
| dc.description.abstract | Theoretical approaches differ regarding the main motive for international conduct. Classical realism and defensive realism posit, respectively, power or security. Comercial liberalism, mercantilism, and revisionist American historiography suggest prosperity. Constructivism and idealism argues that identity-based ideals. This research tested these four motives, by investigating a great power making crucial decisions regarding its most important ally. The research question is: is there a pattern in the motives for American military activities in Europe after Second World War, and if there is -what is it?The four theoretical-based motives were tested in all three cases of American military activities in Europe after Second World War: the establishment of NATO at the beginning of the Cold War, the perpetuation of NATO after the end of the Cold War, and the campaigns in the Former Yugoslavia (Bosnia and Kosovo).The research finds that power is the predominant factor. As American relative power grew, the United States sought to increase control over European affairs by expanding its political interests in the continent. This, however, did not happen in a uniform manner. States do not expand when their relative national power increases, but rather when central decisionmakers perceive a relative increase in state power. The 'reality' of the increase in American power is filtered by state structure, domestic politics and policymakers' perceptions. The theory most useful in explaining this long range process and American military activities (at times delayed) is neo-classical realism.The research also finds that the definition of security is neither narrow nor rigid; that ideals and wealth do not necessarily compete with power as a motive, but at times rather complement it; and that decisionmakers' perceptions are highly influenced by learning from history. Since for Americans NATO is primarily an instrument of power, this research concludes that the United States has a strong motive for the continued existence of NATO. | tr_TR |
| dc.description.ozet | Teorik yaklaşımlar, devletlerin uluslararası davranışlarını farklı temel güdülerle açıklarlar. Klasik Realizm ve Savunmacı Realizm güç ve güvenliği esas alır. Ticari Liberalizm, Merkantilizm ve Revizyonist Amerikan Tarihçiliği refaha dayanır. İnşacılık ve idealizm, kimlik temeline dayanan ideallerin hâkim olduğunu ileri sürer. Bu çalışma, en önemli müttefikine ilişkin önemli kararlar veren bir büyük gücü incelemek suretiyle bu dört güdüyü ve teoriyi sınamıştır. Bu tezin sorusu; II. Dünya Savaşı'ndan sonra ABD'nin Avrupa'daki askerî faaliyetlerini izah eden nedensel bir model var mı? Varsa bu model nedir? sorusudur.Teoriler (Savunmacı Realizm, Klasik Realizm, Revizyonizm ve İdealizm) ile teorik temelli dört güdü (güç, güvenlik, refah ve idealler), II. Dünya Savaşı'ndan sonra ABD'nin Avrupa'daki askerî faaliyetlerinin üçünde de sınandı: Soğuk Savaş'ın başlarında NATO'nun kurulması, Soğuk Savaşın sona ermesinden sonra NATO'nun devam ettirilmesi ve Eski Yugoslavya'daki (Bosna ve Kosova) müdahaleler.Tez, gücün baskın etken olduğunu ortaya koymaktadır. Amerika'nın nispi gücü arttıkça ABD kıtadaki çıkarlarını genişleterek Avrupa işlerindeki kontrolünü artırmaya çalışmıştır. Fakat bu tek düze bir mantıkla olmamıştır. Devletler, nispi ulusal güçleri arttığında değil, merkezi karar vericiler devlet gücünde nispi bir artış algıladığında genişlerler. Amerikan gücündeki artışın ?gerçekliği?, devlet kurumları, iç politika ve karar vericilerin algılamaları tarafından süzülmüştür. Bu uzun soluklu süreci ve Amerikan askerî faaliyetlerini açıklamak için en faydalı teori ise Neo-Klasik Realizmdir.Bu çalışma ayrıca, güvenlik tanımının dar ya da mutlak olmadığını, idealler ve refahın bir güdü olarak güç ile çelişmediğini, daha çok onu tamamladığını ve karar vericilerin algılamalarının tarihten alınan derslerden yüksek oranda etkilendiğini ortaya koymaktadır. Amerikalılar için NATO öncelikle gücün bir aracı olduğundan, bu tez NATO'nun varlığının ve NATO'daki Amerikan üstünlüğünün sürdürülmesi için güçlü bir güdüye sahip olduğu sonucuna varmaktadır. | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/82203 | |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
| dc.subject | İkinci Dünya Savaşı | tr_TR |
| dc.subject | Avrupa | tr_TR |
| dc.title | İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa'daki Amerikan askerî faaliyetlerinin arkasındaki temel güdüler ve NATO | tr_TR |
| dc.title.alternative | The main motives beyond American military activities in europe after Second World War and NATO | tr_TR |
| dc.type | doctoralThesis | tr_TR |